Latijnse naam: Lepisma saccharina
Beschrijving:
Een volwassen exemplaar is meestal 15 mm lang. Ze zijn vleugelloos, met een slank, toelopend lichaam dat een geschubde, zilverkleurige huid heeft, waardoor ze glibberig worden en makkelijk in kleine spleetjes kunnen glijden.
Hun lange voelsprieten worden gebruikt in de paringsdans en hun cerci, drie aanhangsels die uit het achterlichaam steken, worden gebruikt om roofvijanden waar te nemen.
Gedrag:
Zilvervisjes zijn nachtdieren, houden zich meestal verborgen en zijn moeilijk te ontdekken, waardoor ze makkelijk een plaag worden. Ze hebben destructieve voedingsgewoonten en voeden zich door een ongebruikelijk dieet dat bestaat uit o.a. papier en lijm, waardoor behang en boeken de voornaamste doelwitten zijn. In tegenstelling tot andere insecten ondergaan zilvervisjes geen metamorfose, maar gaan rechtstreeks van het eistadium naar de nimffase.
Gebied: Komt in heel Australië voor.
Habitat:
Zilvervisjes komen in gebouwen op zoek naar donkere, vochtige plekken en gedijen goed bij een hoge luchtvochtigheid. Ze worden meestal gevonden in spleten en zijn dol op kieren, openingen en barsten.
Risico's:
Zilvervisjes kunnen veel schade aanrichten en kunnen lang onopgemerkt blijven totdat de schade door hun eetgedrag wordt vastgesteld. Naast papier en rottende etensresten kunnen ze ook tapijten, meubilair en linnengoed aantasten.
Ze hebben een enorme honger voor allerlei stoffen waaronder cellulose, waardoor ze ook shampoo en andere schoonheidsproducten kunnen bederven.
Hun feces en afscheidingen laten gele sporen achter.
